Dionizy Piątkowski miał okazję być na koncercie premierowym płyty „Stranger to Stranger” w Nowym Orleanie i napisał recezję płyty dla Universal Music Polska, wydawcy tego krążka.
Dionizy Piątkowski: Nowego albumu Paula Simona słuchałem wraz z kilkunastoma tysiącami jego fanów na festiwalu w Nowym Orleanie. Subtelna muzyka kolidowała trochę z festiwalowym zgiełkiem pełnym jazzu, bluesa i funky, ale to przecież legendarny Paul Simon był główną atrakcją tegorocznego The New Orleans Jazz & Heritage Festival. Album promowany jest teraz koncertami w Stanach, jesienią Paul Simon zawita także do Europy.
Trzynasty solowy krążek artysty wypełniony jest porywającą muzyką, napisaną i zaaranżowaną z polotem i fantazją. „Stranger to Stranger” ukazuje niepodważalną wirtuozerię Simona jako wokalisty i kompozytora w zupełnie nowym świetle. Album – następca dobrze przyjętego przez fanów „So Beautiful or So What” z 2011 roku – otwiera drogę do zupełnie nowego, wspaniałego, muzycznego świata, który rzuca wyzwanie słuchaczom, igrając z ich oczekiwaniami wobec muzyki Paula Simona tak samo, jak ponad 30 lat temu robił to słynny „Graceland”.
Wyprodukowany przez Simona oraz jego długoletniego muzycznego partnera Roya Halee, „Stranger to Stranger” ukazuje swój wyrazisty charakter już od pierwszych taktów. Artyści bawią się dźwiękami, nieustannie poszukując nowych, niespodziewanych rozwiązań, co słychać chociażby w dwóch otwierających krążek utworach – zarazem humorystycznych i mrocznych “The Werewolf” oraz “Wristband”.
Jak ujmuje to sam Paul Simon: „Chodziło nam o to, żeby stworzyć coś dobrze znanego w zupełnie nowy sposób, nagrać muzykę, która zabrzmi zarazem staromodnie i nowocześnie. Muzykę, która ma w sobie jakąś tajemnicę”.
Pierwsza piosenka, która powstała na potrzeby albumu, „Insomniac’s Lullaby,” poprowadziła Simona ku rozwiązaniom zaproponowanym przez Harry’ego Partcha – amerykańskiego kompozytora i teoretyka muzyki, którego pasją było tworzenie instrumentów o nietypowych, mikrotonowych strojach. Aby uchwycić unikalne brzmienie tych instrumentów, Simon zabrał swój sprzęt do Montclair State University w New Jersey, gdzie przechowywana jest ich oryginalna kolekcja.
„Stranger to Stranger” zaskakuje unikalną, złożoną rytmiką. Pomysł na jej uchwycenie narodził się wskutek eksperymentalnej sesji z perkusjonalistą z zespołu Simona oraz grupą muzyków flamenco. Temu eksperymentowi swoje groovy zawdzięczają cztery utwory, które znalazły się na albumie – „The Riverbank”, „The Werewolf”, „Wristband” oraz „Stranger to Stranger”.
Swój duży wpływ na brzmienie albumu miał też włoski wykonawca elektronicznej muzyki tanecznej – Clap! Clap!, którego album „Tayi Bebba”, łączący rdzenną afrykańską muzykę i EDM, bardzo przypadł Simonowi do gustu. Clap! Clap! zarejestrował swoje dźwięki w trzech utworach: „The Werewolf”, „Wristband” oraz „Street Angel”.
Raz jeszcze oddajmy głos Simonowi: „Brzmienie jest tematem przewodnim tego albumu, ale także każdej piosenki, która się na nim znajduje. Będę szczęśliwy, jeśli ludzie dobrze odczytają moje intencje. Dobra piosenka wydana w odpowiednich dla siebie czasach może stanowić inspirację nawet dla kilku pokoleń fanów. Piękne brzmienie – cóż… ono jest wieczne”.
Tytuł: Stranger To Stranger
Wykonawca: Simon Paul
Dystrybutor: Universal Music Polska
Data premiery: 2016-06-03
Rok nagrania: 2016
Nośnik: CD
Tracklista:
1. The Werewolf
2. Wristband
3. The Clock
4. Street Angel
5. Stranger to Stranger
6. In a Parade
7. Proof of Love
8. In the Garden of Edie
9. The Riverbank
10. Cool Papa Bell
11. Insomniac’s Lullaby
Paul Frederick Simon (ur. 13 października 1941 w Newark) – amerykański piosenkarz i gitarzysta rockowy, autor tekstów i kompozytor, jeden z najwybitniejszych i najbardziej znanych przedstawicieli stylu folk rock.
Paul Simon najbardziej znany jest z występów w duecie z Artem Garfunkelem – Simon and Garfunkel, lecz już w trakcie współpracy z nim, jak i po rozpadzie duetu prowadził owocną karierę solową.
Paul Simon zainteresowany był także egzotycznymi kulturami muzycznymi. Już we wczesnej fazie twórczości ulegał wpływom latynoskiego folkloru. W latach 80. zainteresował się ludową muzyką afrykańską. Wynikiem tego był album Graceland, łączący amerykańską muzykę folk z muzyką afrykańską. Po nagraniu tego albumu, w którym wzięło udział wielu muzyków afrykańskich, Paul Simon wraz ze swoją grupą koncertował także i w Afryce. Najwięcej kontrowersji wzbudziły jego występy w Republice Południowej Afryki, objętej wtedy ścisłym embargiem handlowym. Simon dał tam serię tanich koncertów specjalnie przygotowanych dla czarnej publiczności. /więcej/
Źródło: Universal Music Polska i Era Jazzu
