Bies Czad Blues 2013

Ósma edycja bieszczadzkich spotkań bluesowych Bies Czad Blues 2013 odbyła się w dniach  1 – 3 sierpnia.

Gościła nas Karczma Brzeziniak (Siedlisko Brzeziniak) w miejscowości Przysłup, oczywiście, że w Bieszczadach.

Plakat: Zbigniew Malicki (zbymal)

………………………………………

Od tegorocznego Bies Czad Bluesa minęły już 2 miesiące… Rozjechaliśmy się po świecie, wróciliśmy, by walczyć z rzeczywistością, każdy ze swoją, gdziekolwiek jest nam ona dana – Śląsk, Kielce, Warszawa, Opoczno, Pomorze, Zduńska Wola, Kraków, Bieszczady “Posezonowe” …tak wiele miejsc, bo tak wielu – Was-Nas – było.
Jednak w sieci nadal jest żółto-niebiesko, strona Bies Czad Bluesa i profil na Facebooku są ciągle pełne wspomnień, zdjęć, filmów, komentarzy. Koszałek vel zbymal nie pozwala nam zapomnieć :).
I za tę jego mrówczą, zbieraczo-szperaczą robotę bardzo mu dziękuję.

Podejmując decyzję o organizacji kolejnej edycji stanęliśmy przed koniecznością odpowiedzi na kilka zasadniczych pytań:

GDZIE ?
Obawialiśmy się, że zmiana miejsca nie wyjdzie nam na dobre. Jednak każda kolejna organizacyjna wizyta na Przysłupiu utwierdzała mnie w przekonaniu, że Siedlisko Brzeziniak i Karczma to idealne miejsce dla Bies Czad Bluesa. Dziękuję osobiście Mirkowi Nadolnemu, że po raz kolejny nam się wspólnie udało, Agnieszce i Krzyśkowi Banaszkom, że obdarzyli nas zaufaniem i wpuścili na swoje podwórko. Ich zaangażowanie i serce dało mi ogromny komfort. Obiecali już, że wpuszczą nas za rok. Szukaliśmy miejsca, z którym Bies Czad Blues mógłby związać się na stałe i znaleźliśmy. Mamy “DOM”, wprowadzamy się na Przysłup!
W tym miejscu wielkie dzięki dla całej załogi Karczmy Brzeziniak, dla dziewczyn za barem, ekipy na kuchni, a także Agnieszki i Marka Maślanych („Bieszczadzki Spichlerz”) za cuda na grillu i zaangażowanie naszych dzieciaków w organizację i obsługę imprezy.

ZA CO ?
Co roku marzymy o tym, żeby zrobić jeszcze więcej i jeszcze lepiej. Jednak Bies Czad Blues, to społeczna inicjatywa, możemy liczyć tylko na sponsorów. Tak naprawdę, to tylko dzięki nim nasze pomysły mogą zostać realizowane. Dlatego wielki ukłon w stronę tych, którzy wsparli nas w tym roku:
– Grupa Żywiec
– Sudzucker – Cukrownia Ropczyce
– Kam-Bud – Tomek Kościółek
– Alimp – Paweł Psich
– Profi
– Oberża Biesisko, Przysłup (dzięki za scenę na jamy)
– Grupa EKO-Karpaty
– Dom Pstrąga, Przysłup

Ku powszechnej radości Waszej i Naszej wstęp na tegorocznego Bies Czad Bluesa był bezpłatny!
Otrzymaliśmy dotację z budżetu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego w ramach projektu Podkarpackie. Przestrzeń otwarta.

Zapraszamy do współpracy wszystkich, którzy chcą pomóc finansowo za rok. Wierzę, że jest Was gdzieś wielu…Nie wstydźcie się, przybywajcie tłumnie:) Obiecujemy, że dołożymy wszelkich starań, żeby dzięki Waszemu wsparciu Bies Czad Blues stał się również za rok wyjątkowym wydarzeniem.

Z KIM ?
Z tym, to akurat nigdy nie było problemów. Co roku gdzieś z boku sceny, z dala od blasku reflektorów szwęda się kilka pozytywnie zakręconych na bluesa i Bieszczady ludzi, których słowa „Nic się nie martw , załatwimy” zapewniały mi spokojny sen. Dziękuję Stachowi, Wiktorowi, Baci, Ani, Ewie, Karinie, Cioci Gosi. Dziękuję za cierpliwość do mnie Jankowi i Pegazowi, którzy będąc najbliżej, najczęściej byli ofiarami moich nerwów :).
Szczególne dzięki dla Simsa z Katofonii za całokształt  i dla Ala z Opoczna za to, że Bieszczady stały się niebiesko-żółte na te kilka dni.
Po raz kolejny kłaniam się nisko Andrzejowi Jerzykowi i Mańkowi. Andrzejowi, za zamieszanie, które robi, za radość, którą wnosi w naszą biesczadbluesową przestrzeń. Zarzeka się, że Bies Czad Blues na stałe zagościł w jego kalendarzu, bo kocha ten festiwal…hmmm…ciekawe, czy mówi to też organizatorom innych imprez. Ja też Cię kocham Andrzejku, tylko nie pal w pokoju! Mańkowi, za ogarnięcie dźwięków, za to, że dało się tego słuchać, że też chce przyjeżdżać do nas co roku i za to, że spełniają się jego słowa sprzed dwóch lat „zobaczysz, będzie już tylko lepiej”.

Podziękowania dla Krzyśka Bergiera i ekipy Old Time Garage za scenę i nagłośnienie.
Szczególnie chciałabym podziękować Aleksemu Wójcikowi i Stowarzyszeniu Rozwoju Wetliny i Okolic za to, że przyjęli nas w swoje struktury i uczynili z Bies Czad Blues jedno ze swoich zadań statutowych. Udzielili nam wsparcia formalnego i obdarzyli nas tym samym wielkim kredytem zaufania. Mam nadzieję, że spełniliśmy Wasze oczekiwania, bo już nie zamierzamy się od Was odłączać :). Myślę, że nasze cele są spójne i patrzymy w tę samą stronę, bo chcemy żyć w tym samym miejscu.

KTO ZAGRA ?
To działka Jasia Gałacha. Co roku zapewnia nam dawkę dobrego bluesa. Nie wtrącam się. Zawsze stawiam mu jednak jeden warunek – ściągaj w Bieszczady tylko dobrych ludzi i trzymaj poziom! No i słucha się chop :). Nigdy nie mieliśmy i nie zamierzamy zrobić z Bies Czad Bluesa wielkiego prestiżowego, komercyjnego festiwalu. Ktoś kiedyś powiedział, że to taki bluesowy festyn, czy piknik. Trudno! Tak sobie wymyśliliśmy. Janek ma nosa i ściąga do nas muzyków, którym ten klimat, mam nadzieję, odpowiada. Chcemy zarażać bluesem i Bieszczadami.

Wielu muzyków już choruje – wracają co roku, nawet, jeśli nie grają na dużej scenie, angażują się w organizację, ściągają przyjaciół, rodziny, scena na jamach była dla nich w tym roku za mała. To daje wielką radość dla ucha i …serca.

Dziękuję wszystkim wymienionym poniżej, że chcecie grać ludzie na naszym pięknym końcu świata:
– Max Band – Roman Ziobro, Marek „Pegaz” Kobus, Max Ziobro
i przyjaciele: Jan Gałach, Marek Idzik i Radek Janik
– GalHan
– Arek Zawiliński i Na Drodze
– Boogie Boys
– Cheap Tobacco
– Midnight Hour Trio (25 lat Andrzeja Rojka na scenie)
– Jan „Kyks” Skrzek i Śląska Grupa Bluesowa

A także:
– Filip Jurczyszyn
– Michał „Cielak” Kielak
– Mariusz „Maniek” Wilk

Dla mnie osobiście wyjątkowe było połączenie jedną sceną Śląska i Bieszczadów oraz dwóch pokoleń polskiego bluesa osobami Natalii Kwiatkowskiej z Cheap Tabacco i Jasia „Kyksa” Skrzeka  ze Śląskiej Grupy Bluesowej. Obserwowałam, jak dojrzewa Natalka i dojrzewałam, jak grał Jasiu.

Bardzo ucieszyło mnie spotkanie pierwszego składu Max Bandu –  Romka Ziobro, Pegaza i Maxa. Od nich, gdzieś, kiedyś przed stu laty, jeszcze w Czad Barze wszystko się zaczęło.

Dziękuję wszystkim muzykom, którzy pozwolili zagrać w tym roku mojemu synowi Hubertowi. Zaraziliście mi dziecko! Dla mnie to moc wzruszeń, dla niego motywacja. Ćwicz Młody, ćwicz. Tylko proszę …trochę ciszej :).

DLA KOGO ?
Była obawa, że zmiana miejsca i odległości od Cisnej i Wetliny odstraszą ludzi. Jednak okazało się, że przybyliście tłumnie. Mieszkańcy, turyści, muzycy, fani, miłośnicy, przyjaciele… Dziękuję , bo to Wy nieświadomie współtworzycie niepowtarzalną atmosferę Bies Czad Bluesa. Nie zależy nam, żeby było was wielu, ale chcemy żebyście wracali co roku. Dziękuję wszystkim, od których usłyszałam dobre słowo. Ale krytykę też przyjmuję pokornie.

Dla kogo więc? Nie wiem. Dla Bieszczadów, dla publiczności, dla muzyków…a może dla siebie, żeby mi się tu dobrze żyło.

PO CO ?
Nie gram, nie śpiewam, nie tańczę, Pegaz twierdzi, że w ogóle słabo słyszę.
Więc chyba po to, żebym miała o czym pisać z przyjemnością każdego roku :).

Pozdrawiam szczególnie tych, którym chciało się doczytać do końca.

Ela

…………………………………..

Dziękujemy wszystkim portalom internetowym, które ogłaszały światu, że muzyka gra w Bieszczadach (na zrzutach ekranu przedstawiamy strony, które odnaleźliśmy w internecie). Szczególnie dziękujemy serwisom bluesowym – LINK

Dziękujemy za nadesłane zdjęcia z tegorocznej edycji Bies Czad Bluesa. Autorzy: Ewa Białas-Iwan, Katarzyna Rojek, Beata Malicka, Marta Sidorowska, Marta Wajcht, Andrzej Godek (dla Andrzeja podziękowania do kwadratu za nadesłane filmy), Artur Izdebski, Bar u Glusia, Jarek Ratajczak, Stanisław Sznajder i Wacław Warzywoda. – LINK

DZIĘKI WSZYSTKIM, WSZYSTKIM…. ZAPRASZAMY NA 9 EDYCJĘ.